Verwerkingsopdracht masterclass ‘Curriculum 2032’ Opdracht 1: adviesrapport voor platform 2032

Beschouwing:

Persoonlijke kwaliteiten zijn en worden steeds belangrijker, privé en op het werk. Volgens het Platform Onderwijs2032 is de school van de toekomst een oefenplaats om die kwaliteiten te ontwikkelen – in het verlengde van wat kinderen en jongeren thuis en buiten school leren. In het onderwijs ontdekken leerlingen wie ze zijn en wat ze belangrijk vinden. Ze worden weerbaar, krijgen zelfvertrouwen en leren hoe plezierig het is om samen met anderen tot een mooi resultaat te komen. De school stimuleert de nieuwsgierigheid en creativiteit van leerlingen en leert hun ondernemend en flexibel te zijn. Ook vindt het Platform beweging en expressie (denk aan muziek maken, toneelspelen, tekenen, handvaardigheid en filmen) van groot belang. Die dragen bij aan groeps- en persoonsvorming en leerlingen leren er hun eigen fysieke mogelijkheden mee kennen. Het Platform vindt het belangrijk dat leerlingen zich breed ontwikkelen. Zo ontdekken ze wat ze nodig hebben om goed voor zichzelf te kunnen zorgen. Ze leren niet alleen met hun hoofd, maar ook met hun handen.
Het Platform stelt voor persoonlijke ontwikkeling in het hele onderwijsaanbod van de school gestalte te geven. Het kan ook vorm krijgen in onderdelen als filosofie, levensbeschouwing, sport, kunst en cultuur en loopbaanoriëntatie. De persoonlijke ontwikkeling van leerlingen bepaalt de manier waarop scholen onderwijs aanbieden. Het basisonderwijs en het speciaal onderwijs hebben daar al ervaring mee. In het voortgezet onderwijs is het vanwege de bestaande vakkenstructuur moeilijker van de grond te krijgen.
(Bron http://onsonderwijs2032.nl/wat-vind-jij-3/)

Wat vind ik van deze persoonlijke ontwikkeling op mijn school?

Bij een brede ontwikkeling gaat het erom dat kinderen zich ontwikkelen tot competente personen. Daaronder verstaan we het vermogen om te denken, te voelen en te handelen, dat kinderen helpt om greep te krijgen op de (sociale) wereld en daarin hun plaats te bepalen. Kijken we naar de ontwikkeling van een kind, dan onderscheiden we vijf aspecten:

1. Het cognitieve, die duidt op het vermogen een wereldbeeld te vormen en op basis daarvan interactie aan te gaan met alles wat je tegenkomt in je omgeving;
2. Het creatieve, of het vermogen om op nieuwe manieren over dingen na te denken en op nieuwe manieren iets te doen;
3. Het sociaal-emotionele, of het vermogen om adequaat om te gaan met jezelf, anderen en de wereld die je omringt;
4. Het zintuiglijke: het vermogen om op adequate wijze langs zintuiglijke weg informatie op te nemen en te verwerken;
5. Het motorische: het vermogen om bewegingen aan te passen aan de situatie.

De verschillende aspecten van competentie hangen met elkaar samen en beïnvloeden elkaar wederzijds. Omdat ze een integraal geheel vormen, als tandwielen waarvan de raderen in elkaar grijpen, vormen ze ook een graadmeter om vast te stellen of het kind zich goed ontwikkelt. Wanneer een van deze vijf aspecten achterblijft in ontwikkeling, heeft dat consequenties voor de andere aspecten van competentie. (Bron:http://www.slo.nl/primair/themas/jongekind/ontwikkeling)

Wat vind ik nu?

Ik werk op een Brede school, waar vooral veel aandacht is voor de brede ontwikkeling van het kind. Als schoolleider heb ik de taak om samen met mijn team zorg te dragen voor de brede ontwikkeling van leerlingen. Dat wil zeggen: zorgen dat alle leerlingen zich op cognitief, sociaal-emotioneel, cultureel en lichamelijk gebied optimaal kunnen ontplooien en goed voorbereid zijn op hun verdere (school)loopbaan. Het uitvoeren van deze opdracht stelt eisen aan de structuur van een school, aan docenten en schoolleiders en aan ouders. Het advies Een stevige basis voor iedere leerling (2011) gaat hier uitgebreid op in.


De periode dat ik nu schoolleider ben op KC Boschveld(ruim 4 jaar) zijn gepaard gegaan met een aantal ontwikkelingsstadia:

1. Investeren in de relatie en verkennend de organisatie scannen. Kortom wat heeft het team nodig om in ontwikkeling te komen? 
2. Het maken van een cultuurprofiel van de school, waarbij er bij elk teamlid uiteindelijk een huidig en toekomstig cultuurprofiel uitkwam. 
3. Met externe organisatie een 2 jaarlijkse verbetertraject op basis van eerdergenoemd cultuurprofiel en tegenvallende eindopbrengsten. 
4. Aandacht voor een gezamenlijke pedagogisch grondhouding door implementatie Vreedzame School. 
5. Visie op onderwijs aanscherpen,verkennend van klassikaal naar unitonderwijs( met en later zonder kernconcepten) 
6. Verbinding vinden binnen het IKC met de kinderopvang. 
7. Uiteindelijke koers bepalen door gezamenlijke visie en missie onderwijs en kinderopvang op te stellen, waarbij strategisch beleidsplan vanuit beide organisaties leidend is.
8. Doorontwikkelen van visie door leergroepen binnen de onderzoekende school te vormen. 

Als ik deze 8 stadia eens nader analyseer wordt het duidelijk dat het beginpunt steeds het kind is geweest. Wat en wie heeft het kind nodig om goed onderwijs te kunnen ontvangen? Dat zijn de beste leerkrachten, de beste schoolleider, de beste omgevingskenmerken en een door iedereen gedragen koers. En deze kenmerken zorgen ervoor dat onze kinderen kunnen en mogen groeien in hun persoonlijke ontwikkeling.
Een mooi voorbeeld binnen KC Boschveld is een externe organisatie die we de afgelopen jaren hebben gehad ter ondersteuning van het creatieve en expressieve proces.Een organisatie bekostigd door de gemeente met veel expertise op cultureel en expressief vlak maar veel minder op didactisch en pedagogisch gebied. Gevolg; vaak chaotische lessen en weinig continuïteit.
Ik ben daarna op zoek gegaan naar de talenten binnen mijn eigen team. Sterker nog , het was een leerkracht uit unit 2 die aangaf muziek en drama op onze school anders te willen invullen .Ik heb haar letterlijk een half jaar ontwikkelruimte gegeven om een doorgaande muziek- en theaterleerlijn op school neer te zetten.
De afgelopen jaren werken we al met een vakleerkracht creatief en gym. We hebben een reken- en taalcoördinator en is een leerkracht op weg om gedragscoördinator te worden.
Nu na ruim 10 weken zie ik een stijgende intrinsieke beleving bij onze kinderen,zijn de meeste leerkrachten positief en draagt deze interventie in het curriculum bij aan groeps- en persoonsvorming en leerlingen leren er hun eigen fysieke mogelijkheden mee te kennen.
Kortom;wanneer kinderen en volwassenen een bepaalde mate van autonomie in hun eigen ontwikkeling ervaren kunnen ze zich beter ontwikkelen.
Precies wat onderwijs2032 beoogt!


Advies aan Platform onderwijs2032

Welk advies heb ik nu aan het platform onderwijs 2032?

In een vorige blog heb ik de persoonlijke ontwikkeling van kinderen en professionals op school beschouwd. De conclusie was wanneer kinderen en volwassenen een bepaalde mate van autonomie in hun eigen ontwikkeling ervaren zich beter gaan en kunnen ontwikkelen.Geef kinderen en volwassenen letterlijk een brede ontwikkelruimte om zichzelf in hun kracht te zetten.
Mijn missie reikt nog een stapje verder dan alleen binnen de school. Ik mis duidelijk in het advies vanuit platform onderwijs2032 de rol van de ouders en de thuissituatie waarin kinderen in allochtone gezinnen opgroeien .
Ik werk op een school met 75% allochtonen.Kinderen bij mij op school leven in 2 verschillende werelden/culturen; de school en hun thuiswereld.Die zijn echt wezenlijk anders. Als we kinderen alleen binnen de school laten ontwikkelen is dat te weinig.We hebben als school de morele verplichting ook ouders erbij te betrekken en de reflectieve dialoog aan te gaan met deze ouders.
De bekende relatiedriehoek ouder, school en kind is van wezenlijk belangrijk om een kind in zijn ontwikkeling te zetten.

Individuele contacten met ouders zijn dus belangrijk op het partnerschap te vergroten. Zorg voor een warme ontmoeting met ouders en zorg dat deze ontmoetingen een informeel karakter hebben.
Ga de informele dialoog aan en gebruik het kind als schakel tussen school en thuis, Wij doen dat met de ouder/kindgesprekken in unit 3, wat een verhoogde betrokkenheid oplevert.Zorg in die gesprekken voor positieve feedback.Al deze genoemde factoren dragen ertoe bij dat het kind ,ouder en leerkracht elkaar versterken ten gunste van de persoonlijkheidsontwikkeling van elk kind.

Peter de Vries is een onderwijsgoeroe als het gaat om ouderbetrokkenheid. In onderstaand artikel beschrijft hij hoe het een Rotterdamse basisschool met veel allochtonen is gelukt om de ouders te binden aan de school.
Bron:
http://www.cps.nl/blog/2014/12/05/4-dingen-die-ze-op-Rotterdam-Zuid-goed-hebben-gedaan-om-allochtone-ouders-te-betrekken-bij-het-onderwijs

Kort samengevat zegt hij dat scholen moeten:
1. Investeren in begrip
2. Een eenduidige koers varen
3. Bouwen aan relatie en vertrouwen
4. Het ouders niet naar de zin maken